عاشق شدنت به من سرایتی نمی کرد

مجنون اگر از قصه ی عشق من خبر داشت

از لیلی خود هیچ شکایتی نمی کرد!

چندیست که آشفته ام ای یار جوانم!

برگرد و از این حال پریشان برهانم

از قصّه ی چشمان تو دل کندن و رفتن

هرگــز نتوانم، نتوانم، نتوانم!!

ahm

 برایم کــَـف زدند

در آغوشـَـم گرفتند

تایید و تشویقــَـم کردند .. که آخــر فرامــ.ــوشت کــردم

دیگر تا ابـ.َـد بر لـَـبانم لبخنــدی تــَـصنعـی مهمـان است

اما بیــن ِ خــودمـان باشــد ، هنــوز تنهــ.ــا دلـبـَـرکــَـم تــ…ُــو هسـتــی

از دیروز که لبخند زدی هزار سال میگذرد

 تو رفته ای ...

و لبخندت به جا مانده که امروز به من میخندد...

نبودنت در من قدم می زند،

من زیر ِ باران!

تو دور میشوی، من خیس!

این دِلبری های ِ بهار است،

نیامده دیوانه می کند،

... کوچه را از تنهایی...!

تو سخن نمی گویی
من نمی شنوم
تو سکوت می کنی
من فریاد می زنم
با منی ، با خود نیستم
و بی تو خود را نمی یابم
دیگر هیچ چیز نمی خواهد
نمی تواند تسکینم بدهد

خدايا...
چشاي هيــــچ عاشقيو،
واسه رسيدن به عشقش..
خيــــس نكن....!!